ข้อคิดในการจัดงานวันเกิด **********
		งานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่ใครคนนั้น
	ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินกมล วันเกิดตนชีพสั้นเร่งวันตาย
		ณ มุมหนี่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้
	หญิงแก่แก่ซึ่งหงอยและคอยหาย โอ้วันนี้ในวันนั้นอันตราย แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
		วันเกิดลูกนั้นคล้ายวันตายแม่
	เจ็บท้องแท้สักเท่าไรก็ไม่บ่น กว่าอุ้มครรภ์จะคลอดรอดเป็นคน เติบโตจนมาบัดนี้นี่เพราะใคร
		แม่เจ็บเจียรขาดใจในวันนั้น
	กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส ได้ชีพแล้วก็หลงระเริงใจ ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา
		ไฉนหนอเขาเรียกกันว่าวันเกิด
	วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา ให้มารดาเป็นสุขจึงถูกแท้
		เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดหนา
	แล้วหันมาคุกเข่ากราบเท้าแม่ ควรคิดถึงพระคุณอบอุ่นแท้ อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว
**************************
คณะผู้จัดทำเว็บ ไม่มั่นใจว่าเป็นบทประพันธ์ของท่านผู้ใด แต่ก็ขอขอบพระคุณในแนวความคิด ดังกล่าว ซึ่งเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ถูกตามหลักวัฒนธรรมไทยของเรา ซึ่งในปัจจุบัน ค่อนข้างจะหายาก เสียเหลือเกิน จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่ในเว็บนี้ คุณความดี หรือบุญกุศลเกิดขึ้นหลังจากที่ได้ ้อ่านบทกลอนนี้แล้วเกิดฉุกคิด และกระทำความดีสมกับที่เป็นลูก ขอมอบให้แด่เจ้าของบทกลอนนี้
กลับไปหน้าแรก กลับไปหน้า Web วัดท่าไทร